زیر ساخت اینترنت

اینترنت از مجموعه ای  شبكهكامپیوتری ( بزرگ ، كوچك ) تشكیل شده  است . شبكه های فوق با روش های متفاوتی بیكدیگر متصل و موجودیت واحدی با نام "اینترنت " را بوجود آورده اند. نام در نظر گرفته شده برای شبكه فوق از تركیب واژه های " Inter connected " و " Net work " انتخاب شده است . ( شبكه های بهم مرتبط )

اینترنت فعالیت اولیه خود را از سال 1969 و با چهار دستگاه كامپیوتر میزبان ( host ) آغاز و پس از رشد باورنكردنی خود ، تعداد كامپیوترهای میزبان در شبكه به بیش از ده ها میلیون دستگاه رسیده است . اینترنت به هیچ سازمان و یا موسسه خاصی در جهان تعلق ندارد. عدم تعلق اینترنت به یك سازمان ویا موسسه بمنزله عدم وجود سازمانها و انجمن های مربوطه برای استانداردسازی نیست .یكی از این نوع انجمن ها، "انجمن اینترنت " است كه در سال 1992 با هدف تبین سیاست ها و پروتكل های مورد نظر جهت اتصال به شبكه تاسیس شده است.

سلسله مراتب شبكه های كامپیوتری

هر كامپیوتری كه به شبكه اینترنت متصل می گردد ، بخشی از شبكه تلقی می گردد. مثلا" می توان با استفاده از تلفن ( منزل ) به یك مركز ارائه دهنده خدمات اینترنت ( ISP ) متصل و از اینترنت استفاده كرد. در چنین حالتی كامپیوتر مورد نظر بعنوان بخشی از شبكه بزرگ اینترنت محسوب خواهد شد. .برخی از كاربران در ادارات خود و با استفاده از بستر  ایجاد شده ، به اینترنت متصل می گردند. در مدل فوق ، كاربران  در ابتدا از شبكه محلی نصب شده در سازمان استفاده می نمایند. شبكه فوق  با استفاده از خطوط مخابراتی خاص و یا سایر امكانات مربوطه به یك مركز ارائه دهنده خدمات اینترنت متصل شده است . مركز ارائه دهنده خدمات اینترنت نیز ممكن است به یك شبكه بزرگتر متصل شده باشد. اینترنت ، شبكه ای است  كه از شبكه های بیشماری تشكیل شده است ( شبكه ای از سایر شبكه ها

كثر شركت های مخابراتی بزرگ دارای ستون فقرات اختصاصی  برای ارتباط ناحیه های متفاوت می باشند. در هر ناحیه ، شركت مخابراتی دارای یك " نقطه حضور " ( POP : Point of Presence ) است . POP ، مكانی است كه كاربران محلی با استفاده از آن به شبكه شركت مخابراتی متصل می گردند. ( بمنظور ارتباط با شبكه از خطوط تلفن معمولی و یا خطوط اختصاصی استفاده می گردد).در مدل فوق ، چندین  شبكه سطح بالا وجود داشته كه توسط " نقاط دستیابی شبكه " ( NAP : Network Access Points ) به یكدیگر مرتبط می گردند.